February 9, 2012 at 12:46 pm
Di sunyi tengah mengombak Sampanku … Tengah jauh dan retak Penuh tembel yang pasti membekas Nyata dunia mungilku … Yang nyata sungguh ada … Tiada jalur yang sama Jikapun kutapaki ialah sebuah ragam nasibku Tabiat kepada bundaku Rasionya sungguh memalukan Lambaian kepada rekanku Itupun tak kurasai hormat Aku terasa dimanja dunia Sepeti gadis kecil tak
Puisi ini bersumber dari : http://www.gudangpuisi.com/category/puisi-penyesalan/page/2#ixzz1oc79Xd1J
Blogger yang beretika selalu menampilkan sumbernya.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar